Ān mādarān, īn dukhtarān: Persian 1398

در این رمان به تفاوت ارزش‌ های دو نسل پرداخته‌ شده و این رمان در واقع نشان می‌ دهد که گاه سرعت تغییر ارزش‌ ها چگونه می‌ تواند زندگی را دچار بحران کند. کاووس دانش‌ آموز بود که عاشق ثریا شد و برایش نامۀ عاشقانه فرستاد و تقاضای عکس کرد. ثریا کلاس اول دبیرستان بود. کاووس نامه را گذاشته بود لای کتاب ادبیات و به ثریا داده بود، توی یکی از کوچه‌ های تنگ و باریک گوران این کار را کرده بود، با این همه قضیه لو رفت و دوستان ثریا تا می‌ توانستند مسخره‌ اش کردند. گوران کوچک بود، همه همدیگر را می‌ شناختند، مخصوصا پسرهای دبیرستانی دخترهای دبیرستانی را از خودشان بهتر می‌ شناختند. دخترها هم پسرهای دبیرستانی را خوب می‌ شناختند. دخترها کاووس کاجو را از دیگران بیش تر می‌ شناختند، چون کاج بود، مگر گوران چند پسر کاج دبیرستانی داشت. پسر بی‌ ریخت و لوچی که عینک نمی‌ زد ولی درس‌ خوان بود. روح‌ انگیز همکلاس ثریا بود. دوست بودند و قوم و خویش. نمی‌ دانست برادرش ثریا را می‌ خواهد، وقتی فهمید که کار از کار گذشته بود و ثریا نشسته بود گوشه ی حیاط مدرسه و گریه می‌ کرد...