Dukhtar kih bāshī: Persian 1397

رمان. مثل يك حسرت مي‌شود، مانده بر دل تمامي آن چيزهايي كه آرزويشان را داشته‌اي و نداشته‌اي؛ از نگاه‌هاي محبت‌آميز و دلسوزانه تا دور هم نشستن خانواده‌اي صميمي! برخي آرزوها هر زمان برآورده شوند حتي اگر دير؛ زيبا و دلنشين‌اند ولي بعضي خواسته‌ها تاريخ مصرف دارند و وقتي به موقع برآورده نشوند ديگر هيچ‌گاه نخواهند شد مثل آرزوهاي كودكي! آن‌وقت تو ميماني و آرزوهاي بر دل مانده و دنيايي مقايسه ميان آن‌چه نداشته‌اي و آن‌چه ديگران قدر داشتنش را نمي‌دانند. بعضي حالات را تا نباشي، نمي‌فهمي مثل زن بودن، مادر شدن، دختر بودن، بايد دختر باشي تا فضاي نبودن‌ها را درك كني نبودن‌هايي كه تا هميشه عمر تو را چون دختري حسرت به دل همراهي مي‌كند و آزار مي‌دهد.