Abū Al-Fa ̤zl-i Biyhaqqī va jāmi‘ah-i Ghaznavī: Persian 1394

موضوع اصلی کتاب حاضر ظلم پادشاهان غزنوی به مردم است. احسان طبری در این کتاب با توجه به اندیشه مارکسیستی‌ اش که با پادشاهان مخالف است و آن‌ ها را منبع ظلم به توده ی مردم می‌ داند، به پادشاهان غزنوی تاخته است اما در عین حال سعی کرده احترام بیهقی را که وزیر آن‌ ها بوده است، حفظ کند. طبری در این کتاب پس از چندین‌ بار خواندن کتاب «تاریخ بیهقی» یک‌ سری از جزییات زندگی دربار و جامعه را در زمان حکومت غزنویان استخراج کرده است. اما اساس کتاب بحث استبداد شرقی و ظلم پادشاهان به مردم است. بخشی از کتاب با توجه به ناسیونالیست بودن طبری نوشته شده است که در آن به غزنویان و خوارزمشاهیان تاخته است. اما قسمت خوب کتاب موضوع استخراج برخی از کلمات،‌ ترکیب‌ ها، غذاها، لباس‌ ها، دشنام‌ ها، اسلحه‌ ها، اسباب خانه‌ ها و... در زمان حکومت غزنویان است. طبری در این کتاب با استفاده از «تاریخ بیهقی» نشان می‌ دهد که در آن زمان مثلا" زنان را چگونه خطاب می‌ کرده‌ اند و به طور کلی نوع نگاه ظالمان به مردم چگونه بوده است.