Ḥayvān-i Hushmand: Persian 1402

حیوان هوشمندِ روبر مِرل از صفحۀ اول تا آخر، نثری پویا دارد. این داستان هم ذهن خواننده و هم حساسیت و تمایلش به ماجراجویی را تحریک می‌کند. موضوع داستان قابل درک و تعمیم‌پذیر است که مشخصاً کار یک استاد است. داستان شخصیت‌هایی زنده دارد، ازجمله دلفین‌هایی خارق‌العاده، باهوش، پرجنب‌وجوش، و انسان‌تر از هر انسان. ــ ژوزف کسل سِویا گفت: «خُب بی، چرا چیزی نمی‌گویی؟» ــــ حالا دیگر حرف نمی‌زنم. شنا می‌کنم. ــــ چرا؟ ــــ نمی‌خواهم با زبان انسان‌ها حرف بزنم. ــــ ناگهان فا گفت: «من هم همین‌طور.» سِویا به‌طرف او برگشت و پرسید: «چرا؟» فا، جوابی نداد. ــــ چرا، بی؟ بی ابتدا با چشم چپ و بعد چشم راست او را ورانداز کرد... با صدایی تیز، گوشخراش و تودماغی که کاملاً واضح بود، گفت: «چون انسان‌ها خوب نیستند.»