Vaqtī zan'hā sīgār mī'kishand: Persian 1396

وقتی زن‌ها سیگار می‌کشند

Author: Mahnāz Mīrzā'ī

Rating:

17.60 $

4-6 Weeks

Paperback

17.60 $

Select Quantity

Wishlist

My father says to my mother as he collects his body: "Ma'am, this boy is a communist. Tell these kids to be more careful." My mother says, "By God, I smelled too, but does anyone listen to me?" My father goes to buy bread and I start thinking about it. I don't know what a communist is, but it must be something dangerous; Because the bookstore of our neighbor, Mr. Padayar, who has two sons named Pirouz and Parviz, has recently closed and everyone says that they are communists. Parviz looks like Samad Behrangi, whose photo I have seen on the covers of books, he wears black-framed glasses and a thick black mustache. Pirouz is younger than Parvez. It is a high school. Some nights, he comes to us from the roof of their house and talks to my brothers. I don't understand what they are saying. I just wave at the planes and send light to the stars with my small flashlight.

پدرم همین طور که جانمازش را جمع می کند به مادرم میگوید: «خانوم این پسره کمونیسته. به این بچه ها بگو بیشتر مراقب باشند.» مادرم میگوید «والله منم بو بردم ولی مگه کسی به حرف من گوش میکنه؟» پدرم برای خریدن نان میرود و من به فکر فرومی روم. نمیدانم کمونیست چیست، اما باید چیز خطرناکی باشد؛ چون کتابفروشی همسایه مان آقای پایدار هم که دو پسر به نامهای پیروز و پرویز ،دارد تازگیها بسته شده و همه میگویند که اینها کمونیست هستند پرویز شبیه صمد بهرنگی است که من عکسش را روی جلد کتابها دیده ام عینکی با قاب مشکی میزند و سبیل سیاه پرپشتی دارد پیروز کوچکتر از پرویز است. دبیرستانی است. بعضی شبها از روی پشت بام خانه شان میآید پیش ما و با برادرهایم حرف میزند نمی فهمم چه میگویند من فقط برای هواپیماها دست تکان میدهم و با چراغ قوه کوچکم به ستاره ها نور میفرستم.