Farhang-i gūyash-i khulārī: Persian 1386

خلار، روستایی در پنجاه‌کیلومتری شمال غرب شیراز، از توابع شهرستان سپیدان "اردکان" است. در کتاب حاضر جنبه‌هایی از فرهنگ عامیانه و هم‌چنین گویش این روستا بررسی می‌شود. در آغاز کتاب نویسنده به پیشینه‌ی خلار، آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی آن اشاره و سپس غذاهای محلی و محصولات روستا را معرفی می‌کند. مهم‌ترین محصول خلار، که از دیرباز مشهور بوده، انگور این منطقه است. نویسنده از یازده نوع انگور روستا نام می‌برد. از دیگر محصولات ذکر شده در کتاب می‌توان به سبزی‌های محلی اشاره کرد. پیشه‌ها و حرفه‌های زنان خلاری، بازی‌های محلی خلار، مراسم‌های شادی و عزا و معرفی خلاری‌های مقیم شیراز از دیگر مطالب کتاب به شمار می‌روند. اما بخش اعظم کتاب به گویش خلاری و واژگان آن اختصاص دارد. نویسنده ضمن آوانویسی واژه‌های این گویش، هر واژه را از لحاظ آوایی با زبان فارسی رسمی مقایسه کرده است. فصلی از کتاب نیز به بررسی دستوری گویش خلاری اختصاص دارد. افزون بر این، واژگان به کار رفته در گویش خلاری بر اساس ترتیب الفبایی همراه با آوانویسی انگلیسی آمده است. بخش‌های پایانی کتاب به ذکر ضرب‌المثل‌های محلی خلاری همراه با آوانویسی و ترجمه‌ی فارسی، هم‌چنین اسامی برخی داستان‌ها و افسانه‌های محلی اختصاص دارد. مطالب کتاب با ذکر نمونه‌هایی از واژه‌های مشترک میان گویش خلاری و زبان فارسی میانه (پهلوی) و اوستایی پایان می‌یابد