Andīshah'hā-yi falsafī-i Īrānī: Persian 1388

این کتاب اثر زنده‌یاد ابوالقاسم پرتو می‌باشد که در کارنامهٔ او شرح مثنوی معنوی با نام شور خدا و فرهنگ واژه‌یاب که برابرهای پارسی واژگان بیگانه می‌باشد، به چشم می‌خورد. پرتو در این کتاب طی هفده گفتار به بررسی فلسفه و فیلسوفان ایرانی پرداخته است. او این کتاب را با میترائیسم آغاز و با بررسی فلسفه صدرای شیرازی به پایان می‌رساند و طی این روند از فلسفه زرتشت، مانی، مزدک، رازی، پورمسکویه، پورسینا، واصل بن عطا، ناصرخسرو، خیام، سهروردی و عبدالکریم پور ابراهیم گیلانی سخن به میان آورده. بی شک این کتاب کم حجم ولی پرمحتوا می‌تواند راهگشای علاقه مندان به فلسفه و اندیشهٔ ایرانی باشد. اگر کسی «اندیشه‌های فلسفی ایرانی» را ژرف بخواند و همراه با خواندن نیک بیاندیشد درخواهد یافت که ایرانیان در گلستان جهانی فلسفه با چیره‌ دستی و کاردانی نهال‌های سایه‌گستر کشته و گلبن‌های شکوفا نشانده‌اند.