Tā kujā bā manī: Persian 1398

رمان فارشی، در بخشی از کتاب می خوانیم : با چیزی که از ذهنم گذشت روی تخت صاف نشستم. اگر می‌شد اهورا دیگر یک غریبه نباشد چه؟ شاید تمام این مشکلات حل می‌شد! از فکری که در سرم می‌چرخید قلبم مثل یک بچه گنجشک شروع کرد به تند تپیدن... اما مطمئنا اهورا به همین راحتی‌ها قبول نمی‌کرد. جدای از تمام اینها فکرم احمقانه بود، چراکه حتی تصور بیان چنین خواسته‌ای مرا دچار سرگیجه می‌کرد. ولی... ولی ارزش امتحان کردنش را داشت... داشت یا نداشت؟ حتما داشت. سلامتی رامین ارزش هر چیزی را داشت!... با این فکر قبل از اینکه پشیمان شوم گوشی موبایلم را از روی پاتختی برداشتم و دوباره روی تخت خزیدم. دستم می‌لرزید اما فکر کردن را کنار گذاشتم و شماره گرفتم. اهورا بعد از چند بار بوق خوردن گوشی را برداشت