Ibn-i 'arabi safar-i bi bazgasht: Persian 1382

ابن عربي قبل از آنكه عارف باشد، ديندار است و نوع دين وي ناظر بر دين جهاني است. منظور او از دين و آئين، محبت است و عشق، دلدادگي است و شوريدگي، فروتني است و فرزانگي. دين او مانند نوري است كه بايد قلب هر مومني را درخشنده كند تا به مدد ايمان ببيند كه خداوند همچنان در دل او حاضر است و قائم. نويسنده ي كتاب يكي از محققان برجسته ي آثار ابن عربي است كه به فرانسه مي نويسد و اين كتاب خود را با در نظر گرفتن چهار نكته مرقوم داشته است، از طرفي به اوضاع سياسي و اجتماعي زمان ابن عربي توجه كرده و از طرف ديگر به شرح حال ابن عربي پرداخته و در كنار اين دو، مهم ترين آثار او را معرفي كرده و ضمن اين همه، به اصول عقايد او اعتنا نموده است و اين چهار نكته را با هم آميخته و بدون آنكه به ظاهر آنها را از هم جدا كند، همه را به نحوي دقيق بيان كرده است.