Khadamāt-i dastgāh-i hayūlāsāz-i Damashqī: Persian 1397

این کتاب در باره شخصی به نام شالجوم است. مردی که مغازه‌ ی هیولاسازی‌ اش به همه‌ ی ابعاد و قرون حیات بشری (و غیر بشری) ریشه دوانده است. یک فانتزی پر خیال و استعاره‌ ای از بهزاد قدیمی. درباره ی شالجوم حرف و حدیث بسیار است. برخی معتقدند که شاعری مشاعری بوده است که در قرون گذشته اطراف حلب می‌ زیسته است حال آن که عده‌ ای دیگر بر این باورند که شالجوم در حقیقت هیولائی غیر موجه بوده است که در اثر معاشرت با آدمیان آداب و احوال آنان را آموخته است و بعدها در بسیاری از علوم و فنون از ایشان پیشی گرفته است. از میان این حکایات اما یکی هست که کمتر از سایرین معروف است و از قضا بیشتر از سایرین نزدیک به حقیقت است. در این حکایت شالجوم صنعتگری ست هنرمند ساکن دمشق که هنری بسیار خاص داشته است. او هیولا می‌‌ ساخته است. غریب آن که دکان و دخمه‌ ی هیولاسازی‌ اش هم بر هر کس آشکار نبوده بلکه تنها مشتریان مخصوص و واقعی اش می توانسته اند در آن خیابان های شلوغ و بازارهای پر تردد دمشق دخمه ی شالجوم - هیولاساز دمشقی - را بیابند. حقیقت هر‌ چه باشد، در این داستان‌ ها، خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی به آدم کاغذی‌ ها و شهر نفرین‌ زده‌ ی شیرفروشان و حتا در یک مورد به هیولایی ریزان که هرگز نمی‌ مرده است بررسی شده‌ اند. البته حقیقت و تخیل در این داستان‌ ها به هم آمیخته است و تشخیص واقعیت تماماً بر عهده‌ ی خوانند گان تیزبین داستان‌ هاست.