Hūshang-i Sayḥūn ( miʻmār, hunarmand, naqqāsh ): Persian 1394

هوشنگ سیحون از معماران بزرگ کشورمان است که طی دو دهه فعالیت در زمینه ی طراحی، معماری، آموزش معماری و هنرهای تجسمی، تأثیری بسیار عمیق و قابل بررسی بر روند و دیدگاه آموزش، ساخت، سبک زندگی و شیوه ی خلق و ارائه ی آثار معماری و هنری گذاشته است. سیحون، دهه های سی تا پنجاه زندگی خود را به حضور فعال در سازندگی و آموزش در کشور سپری کرد، رئیس دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد، چند آرامگاه ممتاز برای مشاهیر ایرانی ساخت، در مسابقات متعدد معماری رتبه ی اول را کسب کرد، دانشجویان موفق و ساعی فراوان پرورش داد، در احیا و ثبت معماری سنتی ایران کوشید و پیوسته تلاش کرد تا هر چه بیشتر بیاموزد و آموزش بدهد و در تمام این مدت در نظر داشت تا میراث غنی تاریخ اقوام با ذکاوت ایرانی را مستند سازد و گونه هایی از معماری را ارائه بدهد که ضمن مدرن بودن و بهره مندی از تکنولوژی روز، پیرو ریشه و فرهنگ معماری سنتی ایرانی باشد. کتاب حاضر شامل شرح حالی غیرجانبدارانه از زندگی و فعالیت حرفه ای هوشنگ سیحون است که از زبان خود او، دانشجویانش، همکاران، دوستان و حتی کسانی که دورادور با وی در ارتباط بوده اند، بیان و نیز از منابع معتبر چاپی، صوتی و تصویری گردآوری شده است. در ابتدای این کتاب سعی شده است تا با ارائه ی تصویرهایی از جامعه ی آن روزهای ایران، رنگ و بوی فضایی که سیحون در آن متولد شد و زندگی و تحصیل می کرد را در ذهن خوانندگان عزیز زنده کنیم و ضمن بررسی روند زندگی و فعالیت حرفه  ای و هنری وی و همچنین سفرهای دانشجویی، کروکی  ها و اسکیس  های شاگردانش و معرفی طرح­ ها و پروژه  هایی که محقق نموده، بخش های وسیع تری از شخصیت و منش آن استاد فقید را آشکار نماییم؛ متأسفانه برخی از عکس ها در منابع، فاقد شرح یا توضیحی بوده اند. (با کاغذ گلاسه و تصاویر رنگی)