Tārīkh-i andīshahʼi sīyāsī dar Īrān: mulāḥiẓātī dar mabānī-i naẓarī: Persian 1394

این اثر بازنویسی کتابی است که ویراست نخست آن دو دهه پیش با عنوان «درآمدی فلسفی بر تاریخ اندیشه سیاسی در ایران» انتشار یافت و از آن پس بی هیچ تصرفی در تحریر نخست و با تصرفاتی در ویراست دوم، به چاپ های متعدد رسید. اندیشه ی سیاسی ناشناخته ترین ناحیه در قلمرو تاریخ اندیشه در ایران است. تحصیل و تحقیق نویسنده درباره ی اندیشه سیاسی در اروپا و آشنایی با پژوهش هایی که غربیان درباره ی جنبه های سیاسی نوشته های ادبی اروپا کرده اند، افق های جدیدی را در برابر نویسنده گشود تا در این اثر خود با رویکردی نو به بررسی بخش هایی از نوشته های ادبی فارسی، بپردازد. این کتاب شامل ده فصل می شود. عناوین فصول ده گانه ی این اثر به ترتیب عبارت است از: «فصل نخست: ملاحظاتی در اندیشه ی سیاسی از اسلام تا ایران»، «فصل دوم: صورت های اندیشیدن سیاسی در دوره ی اسلامی»، «فصل سوم :ابن مقفع و تجدید اندیشه ی سیاسی ایرانشهری»، «فصل چهارم: نظام الملک و اندیشه ی سیاسی ایرانشهری»، «فصل پنجم: منحنی تحول اندیشه ی سیاسی غزالی»، «فصل ششم: امتناع تأسیس اندیشه ی سیاسی بر مبنای اندیشه ی عرفانی»، «فصل هفتم: تفسیر عرفانی اندیشه ی سیاسی ایرانشهری»، «فصل هشتم: اندرزنامه نویسی خلاف آمد عادت سعدی»، «فصل نهم: ملاحظاتی سیاسی در اندیشه ی ناسیاسی عبید زاکانی»، «فصل دهم: فضل الله روزبهان و تجدید نظریه ی خلافت».