Pisarakī bā pīzhāmah-yi rāh rāh: Persian 1394

دستمایه ی رمان «پسرکی با پیژامه‌ ی راه راه» نوشته جان بوین نسل کشی با پس زمینه ی جنگ است. شخصیت های اصلی این رمان کودکانند، کودکانی که در جایگاه قربانی و یا قربانی شونده درکی از دنیایی که در آن هستند ندارند و سعی می کنند دنیا را فارغ از خط کشی های آدم بزرگ ها برای خود بسازند؛ اما در دنیای خشنی که بزرگتر ها ساخته اند چنین مسئله ای به سادگی میسر نیست. «برونو» قهرمان این داستان، پسری ۹ ساله است که خلال روزهای جنگ جهانی دوم و حوادث آن روزها در برلین زندگی می‌ کند. «برونو» کودکی است که ناخواسته چهره‌ ی عریان و خشن جنگ و نسل‌ کشی را برای خواننده‌ ی این رمان عیان می‌ کند. در جریان جنگ جهانی دوم و روزهایی که اردوگاه‌ های کار اجباری هیتلر جان بسیاری از زنان و کودکان را می‌ گرفت، برونو و خانواده‌ اش ساکن خانه‌ ای می‌ شوند در مجاورت دودکش‌ های عظیم و سیم‌ خاردارهایی که برونو درکی از آن‌ ها ندارد و این آغاز راه یافتن به جهنمی انسانی است.»