Khānah-yi sivvum-i dāstān: nasl-i sivvum-i dāstānnivīsān-i Īrān, barrasī-i shikl va sākht: Persian 1394

حسین آتش پرور از منتقدان و داستان نویسان نسل سوم داستان نویسی ایران است. وی معتقد است نسل اول داستان نویسان ایران مانند جمال زاده، هدایت، بزرگ علوی و چوبک، تکنیک داستان را از اروپا و غرب گرفتند و با درون مایه ای از سنت‌ ها، آداب و رسوم، آیین ها و باورهای ایرانی درآمیختند. نسل اول داستان نویسان ایران متعلق به سال های ۱۳۰۰ تا ۱۳۳۰ هستند. آتش پرور معتقد است نسل دوم داستان نویسان ایران، تقریبا" داستان نویسی را در این کشور تثبیت کردند. اوج کار این گروه نیز در سال های دهه ۳۰ تا اواخر دهه ۵۰ شکل گرفت. نسل سوم داستان نویسی در ایران، نویسندگانی هستند که در دهه ۶۰ به طور جدی شروع به کار کردند. نویسندگان این نسل که این روزها در سنین میان سالی هستند، امروز نیز مشغول به نوشتن داستان هستند. کتاب «خانه ی سوم داستان» دو بخش اصلی دارد که با نام های «کتاب اول» و «کتاب دوم» مشخص شده اند. کتاب اول، با عنوان فرعی «در رفتار فردیت ها» به بررسی داستان ها از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۷ می پردازد. کتاب دوم نیز داستان های همین بازه ی زمانی را اما با رویکرد «نزدیکی داستان به شعر» مورد بررسی قرار داده است.