Vaṣf-i ṭaʻām: dīvān-i Aṭʻamah-yi Mawlānā Abūasḥāq-i Ḥallāj-i Shīrāzī: Persian 1394

«وصف طعام» دیوان بسحاق اطعمۀ شیرازی است؛ کتاب کم‌ نظیری که سفرۀ روزانه ی مردمان روزگار تیموریان و اطعمه و اشربۀ آن روزگار را به دست ما رسانده. این شیرازی خوش‌ قریحه که در قرن نهم زندگی می‌ کرده به جای آن که مثل بیش تر شاعران آن روزگار غزلی درباره ی معشوق و محبوب بسراید، زبان به ستایش خوردنی‌ ها و نوشیدنی‌ هایی گشوده که در سفره ی توده مردم یافت می‌ شده و شعرهایی سروده که نقیضه ی مشهورترین و بهترین شعرهای حافظ و سعدی و باقی شاعران نامدار است و سراسر درباره ی غذاهایی است که در سفره ی آن ها که در شمار اشراف نبوده‌ اند یافت می‌ شده، سندی ماندگار که میرزا حبیب اصفهانی مترجم خوش قریحه ی کتاب «حاجی بابای اصفهانی»، ١٣٣ سال پیش از این در دارالسعاده ی استانبول منتشرش کرده و فرهنگ مختصری هم به کتاب افزوده، دایرةالمعارف کوچک خوردنی ها و نوشیدنی هایی که در دیوان بسحاق آمده و نام بسیاری از آن ها به مرور از یاد رفته است. (بر اساس نسخه ی تصحیح شده ی میرزا حبیب اصفهانی، ویرایش متن: محسن آزرم)