Āyat al-lāh Ḥāj Shaykh Javād Fūmanī-i Ḥāʼirī bih rivāyat-i asnād-i Sāvāk (sitam sitīzān-i nastūh): Persian 1377

آیت اللّه حاج شیخ جواد فومنی حائری مشهور به (فومنی واعظ)، در روز چهارشنبه ٢٧ جمادی الثانیه ١٣٣٠ ه.ق در محله ی «باب النجف» شهر مذهبی کربلا و در خانواده ای روحانی و معنوی پای به عرصه ی گیتی نهاد. اجداد پدری و مادری او به عشق حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام همگی از فومن (شهری در ١٢ کیلومتری غرب رشت) به کربلای معلی کوچ کردند و لقب حائری را انتخاب نمودند. پدرش مرحوم آیت اللّه حاج شیخ جعفر فومنی حائری (متوفی ١٣٥٧ ه.ق) صاحب مقامات معنوی و از مجتهدین برجسته ی کربلا به شمار می رفت و علاوه بر تدریس و پرورش و تربیت طلاب، در رواق مقدس حضرت سید الشهدا علیه السلام به اقامه ی جماعت می پرداخت. ایشان از شخصیت های مسئولیت شناس و آگاه شیعه، چهره ای ناآشنا برای نسل جوان، مبلغان گرامی و حتی برخی از محققان و پژوهشگران دوران معاصر است. عالمی درد آشنا و از تبار عالمان فرهیخته و غیرتمند که فعالیت های گسترده ی او در عرصه ی فرهنگ و تبلیغ، مانند: احداث مدارس کلاسیک اسلامی و تأسیس اولین مدرسه ی دخترانه ی اسلامی در تهران، افشاگری های پرشور علیه رژیم منحوس پهلوی و روشنگری های شجاعانه ی مردم از سوی او، جدا" قابل تحسین و تقدیر است. او نه تنها در تهذیب نفس و سیر و سلوک شخصی عالمی وارسته بود، بلکه در خصوص تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور نیز حساسیت ویژه ای داشته، به هدایت و روشنگری مردم می پرداخت. متأسفانه شخصیت این واعظ انقلابی مورد غفلت قرار گرفته و چهره و خدماتش گمنام باقی مانده است.