Munāẓirah-i musalmān va masīḥī: dar naqd-i kitāb-i Mishkāh-i Ṣidq: Persian 1394

نویسنده در قالب یک داستان، روشی که معمولا" در مباحثات دینی و مذهبی از آن استفاده می شود، این گفت و گو را تنظیم کرده و همان طور که اشاره شد، برای شیرین تر شدن بحث، خود را فرد عامی معرفی می‌ کند. این در حالی است که گفت و گوها نشان می دهد او با قرآن و متون و کلام اسلامی آشناست. نویسنده، داستان خویش را در بیان انگیزه‌ اش برای ورود به گفت و گو با اسقف چنین آغاز کرده است که پس از دیدن اوراق تبلیغاتی مسیحی در میان زباله‌ ها و جاهایی که کثافات انسانی ریخته می‌ شده، به خاطر حرمتی که برای نام انبیاء‌ قائل بوده، به سراغ مدرسه مسیحیان رفته است تا در این باره با آنان گفت و گو کند. این سوژه برای ورود به بحث، برای آن است که نشان دهد در زمان وی، تبلیغات مسیحی رو به فزونی بوده و کتابچه‌ ها و اوراق فراوانی از آن ها میان مردم توزیع می‌ شده است. این مطلب در چند جای این کتاب، مورد توجه قرار گرفته است.