Guftan-i vāqaʻīyyat bih ṣāḥabān-i qudrat: guftārʹhā va guft va gūʹhā: Persian 1394

کتاب حاضر مجموعه‌ ای از سه گفتار یا مقاله و هشت گفت‌ و گو است و تأملی در قانون اساسی مشروطیت و متمم آن عنوان گفتار اصلی این کتاب را تشکیل می‌ دهد. در مقدمه کتاب آمده است: این گفت‌ و گوها بیش از آن که امیدآفرین باشند مرا متاثر و متأسف می‌ کنند. گویی سرانجام تصمیم نداریم «نخبه‌ کشی» را کنار بگذاریم و از نیروهای با دانش و باتجربۀ خود بهرۀ کافی و لازم بگیریم. چرا؟ نمی‌ دانم! درنوردیدن مرزهای توسعه‌ نیافتگی بدون داشتن برنامه و بدون اجرای قوی برنامه ناممکن است. کنار گذاشتن سرمایه‌ های انسانی گران بها به آسانی نوشیدن یک لیوان آب و این‌ که فراموش می‌ کنیم ملت چه هزینه‌ های کلانی برای آموزش و آزمون و خطا کردن‌ ها و تجربه‌ اندوزی‌ های آنان پرداخته است، کنار گذاشتن کسانی که کارنامۀ مثبتی داشته‌ اند و منشاء تحول بوده‌ اند، آن هم درست در هنگام اوج بهره‌ زایی ایشان، یا تمهید شرایط به‌ گونه‌ ای که خودشان کنار نشستن را ترجیح بدهند، زیان‌ های بسیاری به کم و کیف حکمرانی در این سرزمین زده است. رفتاری را که با قائم مقام فراهانی و با امیرکبیر شد و پیش از آنان و پس از آنان نیز ده‌ ها دولتمرد نامدار ایران‌ زمین، هر یک به گونه‌ ای (حبس، قتل، خانه‌ نشینی، تبعید، و...) آن را تجربه کردند، به شکل‌ های دیگری، ادامه دادیم! آن روزها با خفه کردن و رگ زدن، و اکنون با کنار گذاشتن مدیران و کارشناسانی آگاه، اثرگذار، بهره‌ زا، تحول‌ گرا، با تجربه، و تبدیل کردن ایشان به انسان‌ هایی فراموش‌ شده، و گاه بی‌ مصرف، با چرخش نیش قلم ...