Nāmahʼi Ḥāʼirī: Jashnnāmah-ʼi ustād ʻAbd Al-Ḥusayn Ḥāʼirī: Persian 1392

اين جشن‌ نامه شامل مقالاتی از شاگردان و همكاران استاد عبدالحسین حائری است كه در طول اين‌ سال‌ ها افتخار خدمت و همكاری با ایشان را داشته‌ اند. استاد حائری بيش ترين دوره ی فعاليت و عمر پر بركت خود را (بيش از ٦٠ سال) در كتاب خانه مجلس شورای اسلامی گذرانده است و در حال حاضر نيز كه ايام بازنشستگی و استراحت را سپری می‌ كند، كماكان پژوهشگران و همكاران كتاب خانه را از رهنمودهای ارزشمند خويش بهره‌ مند می‌ نماید. وی در همان كودكی، قرآن و خواندن و نوشتن را در مكتب فرا گرفت. سپس نزد پدرش، مقدمات عربی و بعضی كتاب‌ های لغت و دروس مدرسه‌ ای را خواند. سپس سطوح عالی فقه و اصول را تا سن نوزده سالگی به پايان رساند. بعد از آن نزد كسانی همچون آيات عظام محمد تقی خوانساری، صدرالدين صدر، محمد حجت و حسين طباطبايی‌ بروجردی دروس خارج را گذراند و در سن ۲۴ سالگی به درجه ی اجتهاد نائل شد. سپس به تهران آمد. هفده سال عضو هيئت مؤلفان لغت‌ نامه دهخدا بود و بر چاپ چند جلد از آن نيز نظارت داشت. ایشان بيش از نيم قرن (از سال ۱۳۳۱) در كتاب خانه مجلس شورای اسلامی مشغول به خدمت بود و نزديك به ۲۰ سال از اين دوران را عهده‌دار سمت رياست كتاب خانه ی مجلس بوده است. وی صاحب نظريه ی «بازنويسی تاريخ علم بر اساس بازنويسی فهارس نسخ خطی» است كه جايزه‌ای جهانی را نيز برای وی به ارمغان آورده است.