Jāygāh-i dāstān-i kūtāh dar adabīyyāt-i imrūz-i Īrān: Persian 1388

به دلیل تشابه نظام اجتماعی، سیر تحولات فرهنگی، و نحوة اندیشة انسان در هر دو بخش جهان، وجوه مشابهی بین ادبیات شرق و غرب تا پایان قرون وسطا وجود داشت که بعدها از بین رفت و از هم جدا شد. با ظهور مشروطیت، فضایی نو در ایران پدید آمد، تحولات بزرگ اجتماعی صورت گرفت و دگرگونی‌های فرهنگی رخ داد که ادبیات امروز، به ویژه ادبیات داستانی حاصل این تحولات است. اما نکتة قابل توجه این است که با انتشار مجموعة «یکی بود، یکی نبود» در سال 1300 خورشیدی، یکی از مهم‌ترین حوادث تاریخ ادبیات ایران روی داد. دلیل اهمیت این مجموعه در این است که «محمدعلی جمال‌زاده» با آن برای نخستین‌بار داستان کوتاه را به معنی امروزی آن وارد ادبیات فارسی کرد. نگارنده در کتاب حاضر ضمن بررسی جایگاه داستان کوتاه در ادبیات امروز ایران، 18 نمونه از داستان‌های کوتاه 18 داستان‌نویس بزرگ معاصر را عرضه کرده است. پاره‌ای از این نویسندگان عبارت‌اند از: محمدعلی جمال‌زاده؛ بزرگ‌علوی؛ رسول پرویزی؛ جلال آل احمد؛ جمال میرصادقی؛ نادر ابراهیمی؛ هوشنگ گلشیری؛ محمود دولت‌آبادی؛ علی‌اشرف درویشیان؛ و امین فقیری.