Surud-i Biqarari: Dirangi dar Hastishinasi, Shi'r, Andishih va Binish-i Ahmad Shamlu: Persian 1388

"سرود بی قراری" ترجمان توفندگی و خستگی ناپذیری ذهنیت شاعرانه و تحرک و ناآرامی شهری است که در درازنای زمان میان درون گرایی و من محوری، و برون گرایی و انسان و جهان اندیشی، پیوسته در رفت و واگشت است. این سرود "آواز جان" آن شاعری نیز هست که کلام خود جوش و خیال انگیز و نیز خودآگاه و متعهد او هر دم جلوه گاه انفعالات تلخ و شیرین نفسانی و مشغله ها و پرس و جو های مداوم هستی شناختی می باشد. به این لحاظ، "سرود بی قراری" پیام آور یک جنب و جوش و ناآرامی وقفه ناپذیر در سطوح ذهنی و فکری، روانی و منشی، اجتماعی و هستی شناختی است.