Parvīz Nātil Khānlarī
ناتل خانلری، پرویز
Parviz Natel-Khanlari (born March 19, 1914, Tehran – died August 23, 1990) was a prominent Iranian poet, writer, linguist, professor, and statesman who played a key role in shaping Persian language and literature in the 20th century. He earned his PhD in Persian language and literature from the University of Tehran, where he taught for many years. Khanlari founded the influential literary journal Sokhan, which became a cornerstone of modern Iranian literary discourse. His major works include History of the Persian Language, Selected Poems, Essays in Linguistics, and a prose translation of Ferdowsi’s Shahnameh. He also served as Minister of Culture and as a senator, actively contributing to cultural policy. His poetic style blended tradition with modernity, and his linguistic theories remain influential in Persian studies.
پرویز ناتل خانلری (زادهٔ 29 اسفند 1292، تهران – درگذشتهٔ 1 شهریور 1369) شاعر، نویسنده، زبانشناس، استاد دانشگاه و سیاستمدار برجستهٔ ایرانی بود که نقش مهمی در تحول زبان و ادبیات فارسی در قرن بیستم ایفا کرد. او دکترای زبان و ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و سالها در همانجا تدریس کرد. خانلری بنیانگذار مجلهٔ سخن بود که به یکی از مهمترین نشریات ادبی ایران تبدیل شد. از آثار مهم او میتوان به تاریخ زبان فارسی، گزینه اشعار، مقالاتی در زبانشناسی و ترجمهٔ شاهنامه فردوسی به نثر اشاره کرد. او همچنین مدتی وزیر فرهنگ و سناتور بود و در حوزهٔ سیاست فرهنگی نقش فعالی داشت. سبک شعریاش تلفیقی از سنت و نوگرایی بود و در زمینهٔ زبانشناسی، نظریهپردازیهای ارزشمندی ارایه داد.
