Taṣāduf: Persian 2023

فردی که در یک حادثه در خیابان نقش بر زمین شده، به دلیل از دست دادن حافظه، در جستجوی یافتنِ پاسخ به این سوال است که (من) کی و چی هستم؟ جستجوهایی مداوم برای کشف خودش و هویتی گمگشته، مثل سرگردانی بیگانه با خود، به خود می نگرد و مواجهه با هویتی متناقض و چندپاره او را حیران تر می سازد، تلاش های پیاپی و شکست های پیاپی، تحت تاثیر رنج های فردی که ناشی از روان پریشی، اسکیزوفرنی، پارانویا و شخصیتی چندگانه است و رنج هایی که ناشی از وضعیت اسفناک مردم در سرزمینی سوخته که با دزدی های سیستماتیک و حماقت سیاستمداران ایجاد شده، مدام شکنجه می شود. راوی اول شخص از فرط تنهایی به نویسندگی روی آورده و وجه چندگانه ی ناخودآگاهِ منِ ذهنی، با هجوم کابوس ها باعثِ خلق تصاویر سوررئالیستی شگفت آوری می شود. فروپاشی زمان، طنز سیاه، استفاده پیاپی از مونولوگهای درونی، جریان سیال ذهن، نامشخص بودن مرز بین واقعیت و خیال، خواب و بیداری، ریشخند به خود و جهان، روایتی تکه تکه را ایجاد کرده، وی در این راه از حادثه ای معمول فراتر می رود و به کاوشی غیرمعمول در خودشناسی و دیگرشناسی می پردازد، آن هم در بین افرادی که یا فردیتی ندارند یا اگر دارند به طور زننده ای یکشکل هستند. روایت به یک دو راهی مبهم ختم می شود. مرگ یا زندگی؟ راوی معلق می ماند چون هیچ چیزی قطعی نیست.