Jahān-i dīgarī mumkan ast: Persian 1385

محور اصلی مباحث نویسنده در کتاب جبهه گیری علیه تروریسم و امپریالیسم و ترسیم فضای مبتنی بر دموکراسی است. وی عقیده‌ دارد که دموکراسی برآمده از تضاد "قدرت و ضعف" هیچ فرد قوی و ضعیفی را در جامعه برنمی‌تابد، مالکیت خصوصی برآمده از کار و تلاش افراد را تشویق می‌کند و استفاده از مالکیت خصوصی را برای بهره‌کشی از دیگران به منظور انباشت سرمایه‌ی شخصی را مغایر با ماهیت دموکراسی می‌شناسد. بر این اساس، دموکراسی می‌تواند خود را با استقرار نظام تعاونی و یا شورایی‌ اداره کند که آن نظام بتواند تمام مردم یک کشور را فعالانه در خود جای دهند، از این رو هر کشوری که بخواهد راه توسعه‌ی اقتصادی و اجتماعی همه جانبه را در پیش گیرد باید بتواند تعریف همه جانبه‌ای از گردش شورای امور که بر ساختار عدالت فراگیر استوار شده باشد، به دست دهد. نگارنده با تبیین چنین جامعه‌ی بر اساس دموکراسی، ابتدا درباره‌ی چند و چون تروریسم و امپریالیسم سخن می‌گوید و خاطر نشان می‌کند که ستم دیده نمی‌تواند تروریست باشد. همچنین وحدت ملی می‌تواند امپریالیسم را به عقب نشینی وادارد ضمن آن‌که محور توسعه‌ی پایدار هر کشوری عدالت، و وحدت ملی است. وی همچنین از نظریه‌ی گفت و گوی تمدن‌ها دفاع می‌کند و مبارزه‌ی جهانی را برای ساختارسازی جهانی نوین پیشنهاد می‌نماید.