Bā charāgh dar āynahʹhā-yi qanās: Persian 2020

با چراغ در آینه های قناس، پژوهشی است دربارۀ درام انگلیس در دو دورۀ بحرانی: انقلاب فرانسه و درام رمانتیسم، رخداد 1968 و درام «جوانان خشمگین». هدف از نوشتن آن ارزیابی دگردیسی اندیشه و کار درام نویسانی است که با نهادهای حاکم، و رفته رفته با خود، «چپ افتاده» بودند، روندی که به ایجاد فضاهای انسانی تر میان نویسنده، مخاطب و منتقد کمک شایانی کرد. خوانندگان این کتاب دو گروه اند: نخست، پژوهشگران، دانشجویان ادبیات انگلیس، ادبیات نمایشی، و شاید تئاتر، دوم خوانندگان عادی. شاید این کتاب برای گروه اول بیشتر از حیث نکات فنی جالب باشد؛ اما بیش از آن، روی سخنش با خوانندگان عادی است. در قرن بیست، در ایران، دو انقلاب را پشت سر گذاشته ایم و خطر یک جنگ داخلی در قرن بیست و یک هم از بیخ گوشمان گذشته است. می گویند هر ملتی در تاریخش فقط یک بار حق دارد انقلاب کند، اما در ایران این پدیده دو بار رخ داده است. بار سوم یعنی نابودی از بیخ و بن. ... پس هدف والاتر این کتاب بیان این نکته بوده که برای پایداری و پاسداری از ارزش های انسان ها در همزیگاه شان، به ادبیات نمایشی، تئاتر، و نقد سنجیدۀ آن ها نیازمندیم.