Panjarahʹī mushrraf bih maydān: Persian 1395

«پنجره ای مشرف به میدان» اولین رمان هوده وکیلی ا‌ست. نویسنده‌ ای که پیش از این تجربیات شاعری داشته است. رمان شروعی تکان‌ دهنده و تند دارد. زنی خودش را مقابل چشم دوستش که راوی اصلی رمان است، می‌ کشد... امری که به محور اصلی رمان هوده وکیلی تبدیل می‌ شود. راوی او زنی‌ است بلاتکلیف از طبقه‌ ی متوسط. صمیمی‌ ترین دوستش رو به‏ روی خانه ‏‌ی او در میدان هفتم خودش را می‌ کشد، خانه‌ ای که قرار بوده او را از گذشته‌ ی ناآرامش دور نگه دارد. اما هر چه رمان جلوتر می‌ رود این سؤال پیش می‌ آید چرا زن وسط خیابان خودش را به کشتن داده و این‏ جاست که زمزمه‌ ی "قتل" نیز وسط می آید... هوده وکیلی در رمانش کار روایی را بر عهده‌ ی رابطه‌ ی پر فراز و نشیب این دو زن و البته آدم‌ های اطراف شان می‌ گذارد و همین رفت ‏‌و آمدهای زمانی ا‌ست که کم ‏کم پرده از معما و رفتار عجیب زن مقتول برمی‌‏ دارد. خواننده‌ ی رمان در هر بخش از متن شاهد شکل‌ گیری تکه‌ هایی از وجود از هم‌ پاشیده‌ ی این دو زن است که گویا سرنوشت‌ شان به‏ هم گره خورده. مهم‌ ترین نکته نیز در همین وضعیت اتفاق می‌ افتد و آن درک مفاهیمی چون خانه، تنهایی و دیگری‌ است و البته یک ماجرای رمزآلود که تا پایان رمان دست از سر مخاطب برنمی‌ دارد.