روی نقطه هیچ فارسی 1402

Rū-yi nuqtah-yi hīch

نویسنده: Āzītā Khayrī

امتیاز:

41٫54 $

موجود - 1 تا 2 روز

شومیز

41٫54 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

There was always a trace of this man in every single family photo that he had shown her. Sometimes he was seen in the middle of the picture on Eid day with a childish tie and a wide smile, and sometimes he was leaning against the ivy-filled wall of the old Sepahund mansion. Believing the fact that happened and he was unaware of it hurt him. The truth was the same red flower that this stranger had left next to their wedding table. The reality was a heart that had lost its reputation and the little hope of that girl to reach the young man who had selfishly pushed her to the point of kicking the future and tomorrow.

در تک‌تک عکس‌های خانوادگی که آوازه نشانش داده بود، همیشه رد پایی از این مرد بود. گاهی وسط عکسِ روز عید دیده بودش با کراواتی کودکانه و خنده‌ای گشاد و گاهی تکیه‌داده به دیوارِ پر از پیچکِ عمارت قدیمی سپهوند. باور واقعیتی که اتفاق افتاده و او از آن بی خبر بود، رنجش می‌داد. واقعیت همان گل سرخی بود که این غریبه کنار سفره‌ی عقدشان جا گذاشته بود. واقعیت دلی بود که از آوازه رفته و امید ناچیز آن دختر بود برای رسیدن به جوانی که با خودخواهی او را تا مرز لگد زدن به آینده و فردا پیش برده بود.