خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش قم و ساوه) فارسی 1392

تذکره بزرگ خلاصة الاشعار اثر تقی الدین کاشانی معروف به «میر تذکره» (زنده در ١٠١٦) دارای یک مقدمه، چهار رکن و یک خاتمه است. رکن اول مشتمل بر دو جلد و حاوی احوال و اشعار قصیده سرایان قدیم از آغاز عهد غزنوی تا قرن هشتم است. رکن دوم شامل احوال و اشعار غزل سرایان و بعضی قصیده سرایان تا پایان قرن هشتم است. رکن سوم حاوی تراجم و اشعار غزل سرایان و بعضی قصیده سرایان از حافظ به بعد است. رکن چهارم دربردارنده ی شرح حال و اشعار شعرای زمان سلطان حسین میرزا از جامی تا زمان تألیف کتاب است. در این چهار رکن احوال و اشعار ٢٤٧ تن آمده است. میر تقی الدین محمد ابن شرف الدین علی حسینی کاشانی معروف به میر تذکره و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دوره ی صفوی است که خلاصة الاشعار و زبدة الافکار را طی نزدیک به ٤٠ سال جمع آوری کرد. این اثر از ١٢ اصل تشکیل شده و هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. در اثر حاضر شرح حال شعرای قم و ساوه بیان شده است. تصحیح و تحقیق: علی اشرف صادقی