هفت منظر فارسی 1392

«هفت منظر» یک مثنوی از هاتفی خرجردی است که به تقلید از «هفت پیکر» نظامی سروده شده است. این اثر دومین تقلید او از «خمسه» نظامی محسوب می‌ شود و حدود ٢٤٦٦ بیت را شامل می‌ شود. این منظومه را لامعی برسوی شاعر ترک عثمانی به زبانی ترکی و آ.لالون‌ دو وبلون بخشی از آن را به زبان‌ فرانسوی ترجمه کرده است. در مقایسه با هفت پیکر نظامی، هاتفی در هفت منظر نوآوری‌ هایی انجام داده است و به جزئیات زندگی بهرام به تفصیل نظامی نپرداخته است. هفت داستان هاتفی در برخی موارد از هفت پیکر نظامی و «هشت بهشت» امیرخسرو دهلوی تاثیر گرفته‌اند. این داستان‌ ها از نظر داستان‌ پردازی، بیش تر بر محور دزدی و راهزنی است و این بن‌ مایه نسبت به دیگر بن‌ مایه‌ ها، بیش تر تکرار می‌ شود. مثنوی هفت منظر در مجموع ٢٢ بخش دارد. برخی از شاعران مانند قاسمی گنابادی و عبدی بیک شیرازی از شیوه ی مثنوی‌ سرایی هاتفی تاثیر گرفته‌اند. این منظومه تا به حال چاپ نشده بود و کتاب حاضر، نخستین چاپ انتقادی آن محسوب می‌ شود. این کتاب به عنوان دهمین عنوان مجموعه «منظومه‌ های عاشقانه ادب فارسی» منتشر می‌ شود. «درآمدی بر منظومه‌ های عاشقانه»، «سراینده»، «متن هفت منظر هاتفی خرجردی»، «نمایه‌ ها»، «واژگان، کنایات و ترکیبات»، «افراد، اقوام، مکان‌ ها و کتاب‌ ها»، «فهرست آیات شریفه»، «ضرب‌ المثل‌ ها» و «منابع» بخش‌ های مختلف این کتاب هستند.