الفبای لازاروس فارسی 1399

Alifbā-yi Lāzārūs

نویسنده: Hādī Taqīʼzādih

امتیاز:

19٫77 $

4 تا 6 هفته

شومیز

19٫77 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

In the fourth war, hell descended on Earth. It was so hot that the jackals in the plain caught fire one by one. Maybe the saying jackals on fire had been heard since those days. Sergeant Turkman was missing for six days. When his servant was found, he brought with him a tank full of blood and urine. The story was that he had captured fifty-three enemy soldiers in a morning ambush. He tied them to the tanker to pull and bring his valuable cargo. What sled dogs do. He killed the helpless captives and poured their blood into the tank. By the time he reached Khodi's trenches, he had collected only 360 liters of blood and urine, and only seven of the prisoners were left. That tanker and its recycled water saved a battalion from death. This case made "Akbar Turkman" be called "the first slave rider".

در جنگ‌های چهارم، جهنم روی زمین آمده بود. آن‌قدر گرم بود که شغال‌ها در دشت یکی‌یکی آتش می‌گرفتند. شاید ضرب‌المثل شغال‌های آتش‌گرفته از همان روزها سر زبان‌ها افتاده بود. گروهبان ترکمان شش روز گم شده بود. وقتی سروکله‌اش پیدا شد، با خودش تانکری مملو از خون و ادرار آورده بود.» ماجرا ازاین‌قرار بود که او در یک کمین صبحگاهی پنجاه و سه سرباز دشمن را اسیر کرده بود. آنها را به تانکر بسته بود تا محموله‌ی ارزشمندش را بکشند و بیاورند. کاری که سگ‌های سورتمه‌کش می‌کنند. اسیران ناتوان را می‌کشت و خونشان را می‌ریخت درون تانکر. تا رسیدن به سنگرهای خودی فقط سیصد و شصت لیتر خون و ادرار جمع کرده بود و از شمار اسرا فقط هفت نفر باقی مانده بودند. آن تانکر و آب بازیافتی‌اش جان یک گردان را از مرگ نجات داد. همین قضیه باعث شد تا به «اکبر ترکمان» لقب «برده‌سوار اول» را بدهند.