معماری خانقاه درخراسان سده پنجم فارسی 1401

Mi'mārī khānqāh dar khurāsān-i sadah panjum

نویسنده: Mihrdād Qayūmī bīd'hindī, Sīna Sultānī

امتیاز:

15٫68 $

4 تا 6 هفته

شومیز

15٫68 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

Khanqah architecture is one of the ambiguous positions in the history of Iranian architecture; As if a part of our architectural memory has been erased. The recovery of this memory requires deep and extensive work in different periods and places. This Motkafel book is one of the parts of that extensive research: what and how the architecture of the monastery in its birthplace, Khorasan, and in the first part of its history, that is, from the end of the 4th century to the middle of the 6th century of Hijri.

از منابع نوشتاری چنین برمی‌آید که تا پیش از صفویه، در بسیاری از شهرهای ایران چندین خانقاه وجود داشت و گاهی خانقاه از نظر تعداد با مسجد و گرمابه همتایی می‌کرد. صفویان، با آنکه خود از خانقاه برآمده بودند، بسیاری از خانقاه‌ها را ویران یا نام و کارکرد آنها را دگرگون کردند. در نتیجه، در طی سده‌های پس از آن، گونه‌‌بنایی به نام خانقاه کمابیش از یاد رفت و معماری آن فراموش شد. از این‌روست که اگر امروز خانقاهی برجا مانده باشد، به‌دشواری می‌توان آن را بازشناخت و خانقاه بودنش را گواهی کرد. معماری خانقاه از مواضع ابهام در تاریخ معماری ایران است؛ چنان‌که گویی بخشی از حافظۀ معماری ما محو شده است. بازیابی این حافظه نیاز به کاری عمیق و گسترده در دوره‌ها و مکان‌های گوناگون دارد. این کتاب متکفل یکی از پاره‌های آن تحقیق گسترده است: چیستی و چگونگی معماری خانقاه در زادگاه آن، خراسان، و در نخستین پارۀ تاریخ آن، یعنی از اواخر سدۀ چهارم تا نیمۀ سدۀ ششم هجری.