سکوی‭ ‬پرواز: نمایشنامه ‬کمدی‭ ‬در‭ ‬دو‭ ‬پرده فارسی 1403

«سکوی پرواز» نمایشنامه‌ای است با لحن کمدی-تلخ و فضایی فراواقع‌گرا که با نگاهی متفاوت به مفهوم مرگ، خودکشی، رهایی و مسیولیت فردی می‌پردازد. داستان در مکانی ناشناخته میان زمین و آن‌سوی زندگی روایت می‌شود؛ جایی که آدم‌ها بعد از اقدام به خودکشی یا حادثه، وارد اتاقی با عنوان “سکوی پرواز” می‌شوند تا برای عبور نهایی آماده شوند.

شخصیت‌ها از طبقات و ذهنیت‌های گوناگون جامعه آمده‌اند و هر کدام با ترس، شوخی، انکار یا پذیرش، درگیر گفت‌وگوهایی می‌شوند که هم بامزه و سرگرم‌کننده‌اند و هم عمیق و دردناک. با زبانی طنز و لحنی انتقادی، نمایشنامه دغدغه‌هایی چون تنهایی، ناکامی، فریب، نابرابری و معنای زندگی را به چالش می‌کشد.

نویسنده با تلفیق زبان زنده و امروزی، دیالوگ‌هایی پویا و شخصیت‌هایی خاص، جهانی ساخته که گرچه فراواقعی است، اما به طرز دردناکی آشنا به نظر می‌رسد. «سکوی پرواز» دعوتی‌ست برای اندیشیدن دوباره به انتخاب‌ها، روابط انسانی و مرز باریک میان بودن و نبودن.