رساله‌ای درباره حکومت فارسی 1402

Risālah'ī Darbārah-yi Ḥukūmat

نویسنده: John Locke

امتیاز:

16٫89 $

4 تا 6 هفته

شومیز

16٫89 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

The central principles of what today is broadly known as political liberalism were made current in large part by Locke's Second Treatise of Government (1690). The principles of individual liberty, the rule of law, government by consent of the people, and the right to private property are taken for granted as fundamental to the human condition now. Most liberal theorists writing today look back to Locke as the source of their ideas. Some maintain that religious fundamentalism, "post-modernism," and socialism are today the only remaining ideological threats to liberalism. To the extent that this is true, these ideologies are ultimately attacks on the ideas that Locke, arguably more than any other, helped to make the universal vocabulary of political discourse.

حداکثر مرزهای قدرت قانون‌گذاران محدود به خیر و صلاح همگانی جامعه است. هدف نهایی چنین قدرتی چیزی جز مراقبت نیست، و از این رو، هرگز نمی‌تواند حقی برای نابودی، به اسارت درآوردن و یا، از روی طرح و نقشه، فقیر و تهی‌دست‌کردن رعایا داشته باشد. الزامات قانون طبیعت در جامعه متوقف نمی‌شود، بلکه تنها در بسیاری موارد به قوانین انسانی نزدیک و کیفرهای شناخته شده به آن اضافه می‌شود که مراقبت و نظارت بر آن قوانین را تقویت کند. از این رو، قانون طبیعت قانونی ابدی برای همه انسان‌ها، قانون‌گذاران و دیگران است. مقرراتی را که قانون‌گذاران برای اعمال و رفتار دیگران و خود وضع می‌کنند باید با قانون طبیعت، یعنی با خواست خداوند، هماهنگ باشد. از آن‌جا که این قانون حکم یک بیانیه را دارد و بنیان و اساس قانون طبیعت حفظ و مراقبت از نوع بشر است، هر حکم انسانی که علیه آن باشد نمی‌تواند خوب یا ارزشمند به شمار آید.