روش فیلمنامه نویسان فارسی 1402

تصور من از فیلمنامه نویسی آن روزها که جوانی هفده ساله بودم و با شوق و اشتیاق فیلم های روز دنیا را دنبال می کردم و کتاب های آموزش فیلمنامه نویسی می خواندم، چیزی بسیار متفاوت با واقعیت بود. این را وقتی فهمیدم که با فیلمنامه نویسان مطرح گفتگو کردم و از نزدیک روند کارشان را دیدم. گمان می کردم، کافیست یک قصه جالب داشته باشم. بعد بنشینم و دیالوگ های زیبا بنویسم، صحنه های شاعرانه خلق کنم اتفاقات بامزه ای بسازم و تمام است. این می شود فیلمنامه نویسی. دیدم به فیلمنامه نویسی آنقدر محدود بود که هربار از سینما می آمدم بیرون با خودم می گفتم، چطور فیلمنامه نویس این فیلم، فکرش به این چیزهایی که به سر من زد نمی رسد؟ من که خیلی ایده های بهتری دارم، چرا من نتوانم فیلمنامه نویس شوم؟