آوای چنگ علف زار فارسی 1402

«آوای چنگ علف زار» رمانی از ترومن کاپوتی است که در 1 اکتبر 1951 منتشر شد. داستان یک پسر یتیم و دو بانوی سالخورده را روایت می کند که زندگی را از روی درخت مشاهده می کنند. آنها سرانجام عقب نشینی موقت خود را رها می کنند تا با یکدیگر و سایر اعضای جامعه چیزی را جبران کنند. کاپوتی که نمی‌خواست اولین رمان ناقص خود، گذر تابستانی را ادامه دهد، در ژوئن 1950 شروع به نوشتن چنگ چمنزار کرد و آن را در 27 مه 1951 به پایان رساند. این رمان از خاطرات دوران کودکی او در مونروویل، آلاباما، به‌ویژه از یک خانه درختی ساخته شده الهام گرفته شده است. در دهه 1930 در یک درخت گردوی بزرگ در حیاط خلوت پسر عمویش جنی. این خانه درختی بزرگ که از طریق یک پلکان مارپیچ قدیمی است، ساختمانی از چوب سرو و سقفی حلبی دارد و با مبل حصیری تزئین شده است. کاپوتی مدتی را در این خانه درختی با پسر عمویش سوک یا سایر دوستان دوران کودکی خود مانند هارپر لی گذراند. کاپوتی این رمان را زمانی که در تائورمینا، سیسیل تعطیلات می‌گذراند، تکمیل کرد. آخرین بخش تنها چند روز پس از پایان نوشتن آن به ناشران فرستاده شد، اما به مدت چهار ماه منتشر نشد زیرا ویراستاران، به‌ویژه باب لینسکوت، اهمیتی برای پایان رمان نداشتند. لینسکوت فکر می‌کرد که پایان ضعیف بود، زیرا وقتی شخصیت‌ها در خانه درختی بودند، کاپوتی «نمی‌دانست با آنها چه کند». او از کاپوتی خواست که پایان را بازنویسی کند و کاپوتی تغییراتی در آن ایجاد کرد، اما او آن را به طور کامل بازنویسی نکرد.