استقرار شریعت در مذهب مسیح فارسی 1402

Istiqrār-i Sharī'at dar Maẕhab-i Masīḥ

نویسنده: Georg Wighelm Friedrich Hegel

امتیاز:

20٫10 $

4 تا 6 هفته

شومیز

20٫10 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

Sometimes located among theological writings, sometimes among political writings, this youthful text seeks, for the first time, to think about the essence of religion vis-à-vis the State. In the manner of a new theological-political treatise, Hegel only seems to illustrate, under the strong influence of the Aufklärung, the slogan of the friends of the Stift, in Tübingen: "The invisible Church, Kingdom of God". A liberal Protestant, he ignores, in the event of Christ, miracles, prophecies, and even divine filiation. And yet, Hegel begins here to go beyond Aufklärung: because religion does not confront a timeless reason, it is part of history - and already a history of the Spirit, where it can find not its refutation, but its concept. G. P.-B.

هگل دستگاه رسمی کلیسا را متهم می کند که تعالیم اخلاقی مسیحیت نخستین را از جامه سترگ اش بیرون آورده و آن را با شریعت ساختگی خود از جلوه انداخته است. جوهره ساده و انسانی تعالیم مسیح را در پس آداب و رسوم خشک و بی روح و اندیشه کش خویش پنهان کرده است. هگل در میان مفهوم کلیسای ناپیدای خویش می کوشد تا دین مسیحیت معصوم را به خواننده تفهیم کند و آن را در شکل آرمانی به بارگاه عقل عملی نزدیک و ریشه های اخلاقی اش را نشان دهد. ریشه های اخلاقی آرمانی که به باور هگل می تواند به شکوفایی روحی و معنوی انسان یاری رساند. به نظر هگل تعالیمی چون اشتراک اموال و برابری اجتماعی که شعار و عمل پیروان نخستین مذهب مسیح بود با گسترش قلمرو مسیحیت و به حاکمیت رسیدن شریعت کلیسا، کنار گذاشته شد و آیین و مراسم پوچ، جایگزین آنها شدند.... با مطالعه عمیق کتاب «استقرار شریعت در مذهب مسیح» می توان نتیجه گرفت که هرگونه پوسته سازی و شریعت سازی برای آموزه های مصلحین اجتماعی سرانجام به فاجعه اجتماعی منجر خواهد شد؛ فاجعه ای که انسان آزاد را در قفس احکام جزمی و تابو وار خود حبس می کند و مانع شکوفایی اش می شود.