راهنمای زبان‌های ایرانی (جلد 1: زب‍ان‍ه‍ای‌ ای‍ران‍ی‌ ب‍اس‍ت‍ان‌ و ای‍ران‍ی‌ م‍ی‍ان‍ه‌) فارسی 1402

Rāhnamā-yi Zabān'hā-yi Īrānī (Jild-i 1: Zabān'hā-yi Īrānī-yi Bāstān va Īrānī-yi Mīyānah)

نویسنده: Rüdiger Schmitt

امتیاز:

26٫80 $

4 تا 6 هفته

جلد سخت

26٫80 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

The manual "Compendium Linguarum Iranicarum" presents all currently known Iranian languages in one volume in a concise manner that is handy for the user's daily work. The international collaborators, whose contributions are written in German, English, or French, are concerned with a critical assessment of the current state of research, which has changed significantly in recent decades due to new findings and more differentiated linguistic methods. The preface and introduction deal with theoretical and linguistic basics. The Old Iranian, the Middle Iranian, and the New Iranian periods are presented in three large sections and introduced with overview articles, with the modern languages taking up the largest part.

(زبان های ایرانی باستان وایرانی میانه) زبان های ایرانی نو در ایران و افغانستان متمرکزند. نمایندگانی از این زبان ها را در عراق، سوریه ترکیه، اتحاد شوروی (قفقاز، آسیای مرکزی، پامیر) ترکستان چین، شبه قاره هند و در کرانه های عرب نشین خلیج فارس، هم می توان یافت. بدین ترتیب زبان های ایرانی نو، از نظر جغرافیایی ناحیه ای تقریبا به همان اندازه گستره زبان های هندو آریایی را دربر می گیرند، هر چند از نظر شمار گویش وران مشابهتی در میان نیست و زبان های ایرانی نو تقریبا 55 میلیون گویش ور دارند. به لحاظ تاریخی، ایرانی نو، مانند هر اصطلاحی که برای تعریف یک دوره زبانی به کار می رود، از منظر جامعه شناسی زبان با تأکید بر زبان یا زبان های غالب تعیین می شود. در مورد ایرانی نو، فروپاشی شاهنشاهی ساسانی در سده هفتم میلادی و سده های بعدی اسلامی شدن نواحی ایرانی زبان، زمینه پیدایی فارسی نو را به عنوان زبان جدید غالب از لحاظ فرهنگی از میان مجموعه پیچیده ای از چند زبان فراهم آورد. جلد دوم راهنمای زبان های ایرانی از مجلدی به همین نام است که جلد اول آن به بررسی زبان های ایرانی باستان و ایرانی میانه پرداخته بود.