بر قله‌های ناامیدی فارسی 1402

Bar Qulah'hā-yi Nā'umīdī

نویسنده: Cioran, Emil M

امتیاز:

21٫17 $

4 تا 6 هفته

شومیز

21٫17 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

Born of a terrible insomnia—"a dizzying lucidity which would turn even paradise into hell"—this book presents the youthful Emil Cioran, a self-described "Nietzsche still complete with his Zarathustra, his poses, his mystical clown's tricks, a whole circus of the heights." On the Heights of Despair shows Cioran's first grappling with themes he would return to in his mature works: despair and decay, absurdity and alienation, futility and the irrationality of existence. It also presents Cioran as a connoisseur of apocalypse, a theoretician of despair, for whom writing and philosophy both share the "lyrical virtues" that alone lead to a metaphysical revelation. "No modern writer twists the knife with Cioran's dexterity. . . . His writing . . . is informed with the bitterness of genuine compassion."—Bill Marx, Boston Phoenix "The dark, existential despair of Romanian philosopher Cioran's short meditations is paradoxically bracing and life-affirming. . . . Puts him in the company of Nietzsche and Kierkegaard."—Publishers Weekly, starred review "This is self-pity as epigram, the sort of dyspeptic pronouncement that gets most people kicked out of bed but that has kept Mr. Cioran going for the rest of his life."—Judith Shulevitz, New York Times Book Review

" این کتاب زندگی من را نجات داد." این را امیلی چوران ، فیلسوف رومانیایی در مورد کتابی می گوید که در مورد جنون و مرگ ، پوچی وجود و عذاب آگاهی تعمق می کند. چوران در تاریک ترین ترس های ما نه تنها دلایلی برای ادامه زندگی می یابد بلکه شوخی کمیک و طنز پوچی در انجام این کار می بیند.این اثر اولیه چوران ، که سوزان سانتاگ او را "برجسته ترین چهره در سنت کیرکگور ، نیچه و ویتگنشتاین" می نامد ، و مارک فومارولی اخیرا او را "اسطوره ... استادنثر فرانسوی "، خطاب کرده ذهن فلسفی را در بحران تب خود-مصرفی به تصویر می کشد. زاده شده در بی خوابی وحشتناکی که چوران آن را" یک شفافیت گیجیمی کندنده که حتی بهشت را به جهنم تبدیل می کند "، چوران بر قله های ناامیدی را در سال 1934 در سن بیست و دو سالگی در رومانی نوشت. این کتاب ما را با چوران جوان آشنا می کند. همچنین چوران را به عنوان خبره ی آخرالزمان ، نظریه پرداز ناامیدی معرفی می کند. برای چوران ، نوشتن و فلسفه با رنج جسمی ارتباط نزدیکی دارند: هر دو با "فضیلت های غزلی" که تنها به افشاگری متافیزیکی منجر می شوند مشترک هستند. نتیجه کتابی است که به عنوان جایگزینی برای خودکشی ارائه می شود. چوران با اعمال مبارزات روح رومانتیک در برابر خدا ، جهان و خود ، انرژی ذخیره شده ای را آزاد می کند که او را با خیال راحت از ناامیدی خود بیرون می آورد. بر قله های ناامیدی ، نخستین مقابله ی فیلسوف با مضامینی را نشان می دهد که در آثار بالغ و بعدی خود به آنها باز می گردد: ناامیدی و فروپاشی ، پوچی و بیگانگی ، بیهودگی و غیرمنطقی بودن وجود. بر قله های ناامیدی، بینش دلهره طعنه آمیز ذهن فلسفی نویسنده اش را ارائه می دهد. همچنین به خوانندگان دیدی شگرف از رشد اولیه چوران می دهد و چشم اندازهای جدیدی را در مورد تکامل وی به عنوان یک نویسنده و متفکر باز می کند.