اردوگاه عذاب فارسی 1399
Urdūgāh-i ʻazāb
18٫87 $
اشتراک‌گذاری
Wishlist
عنوان اصلی:
Atemschaukel
شابک:
9786226983211
مترجم:
Shirvīn Javānbakht
ناشر:
Khub
گروه سنی:
بزرگسال
صفحات:
270
وزن:
330 g
ابعاد:
14 x 21 x 1٫89 cm
جلد کتاب:
شومیز
The Hunger Angel (German: Atemschaukel; 2009) is a 304-page prose poem by Herta Müller. The English translation is by Philip Boehm (2012).
The novel was nominated for the prestigious German Book Prize in 2009, and the author received the Nobel Prize in Literature the same year.
The English translation by Philip Boehm was nominated for the Best Translated Book Award (2013) and won the Oxford-Weidenfeld Translation Prize (2013).
more
«اردوگاه عذاب» داستان پسری هفده ساله به نام لئو را روایت می کند. یک آلمانی الاصل که همراه خانواده اش در رومانی سال ۱۹۴۵، تحت سلطه ی شوروی به سر می برد. او روزها به پارک یا استخر و سونا می رود و با مردهای بزرگ تر از خودش قرار عاشقانه می گذارد ولی خیلی زود، ارتش شوروی تمام جوان های آلمانی را به اردوگاه کار اجباری فرامی خواند. آن ها همگی سوار قطاری می شوند و به اردوگاهی می روند که در خاک روسیه واقع شده است. در اردوگاه، وضعیت دردناکی حکمفرما است و افراد مجبورند به شکل های مختلف کارگری کنند، اما غذایی که در اختیارشان قرار می گیرد بسیار ناچیز است و همین امر باعث می شود نگاهشان به زندگی و رفتارشان به کلی تغییر کند. لئو شخصیت اصلیِ داستان از این وضعیت تحت عنوان فرشته ی گرسنگی یاد می کند. موجود هراس انگیزی که در ذهن و جان تک تک آدم های اردوگاه زندگی می کند. مجبورشان می کند بی رحم باشند و دزدی کنند یا کارهایی خارج از خواسته ی خودشان انجام بدهند و به عبارتی آن ها را شکنجه می کند. «اردوگاه عذاب» به طور کلی حالت مجموعه ای از گزین گویه هایی را دارد که هر کدام یک روایت کوتاه را بیان می کنند یا به موشکافی موضوعی می پردازند یا خاطره ای از زندگی گذشته را به تصویر می کشند. نویسنده از سیمانی می گوید که کم و بسیار ارزشمند است و اگر کسی کیسه ی آن را بریزد مجازات می شود. از زن های اردوگاه می گوید که انگشت های پای یکی از آن ها در همان روزها نخست قطع می شود. از کفش های چوبی اردوگاه و درخت کاری در مناطق اطراف آن جا می گوید. از گدایی در دهکده ای نزدیک اردوگاه می گوید. یک بار در همین جریان گدایی به پیرزنی برمی خورد که او را به خانه ی خودش دعوت می کند و می گوید که لئو شبیه پسر خودش است و یک تکه پارچه ی سفید به عنوان هدیه به او می دهد که لئو تا زمان بازگشت آن را نگه می دارد. «اردوگاه عذاب» اثر تکان دهنده ای ست. زبان زیبا و توصیفات دلنشینش به مرور مخاطب را در جهان خودش غرق می کند، به گونه ای که جهان بینی اش بعد از خواندنِ کتاب دچار تغییر می شود. فضای هراس انگیز کتاب نیز از ویژگی های برجسته ی این اثر درخشان است. چرا که مخاطب را به شدت درگیر خودش می کند و حتی کسانی که کتاب را دوست نداشته باشند، به این مسئله اعتراف خواهند کرد که کتاب لحظاتی شگفت انگیز و به یاد ماندنی دارد.
more
