پشت دروازه های شهر: خاطرات امیر سرتیپ منوچهرنجفدری فارسی 1396

منوچهر نجفدری در سال ١٣٠٩ در بخش الشتر از توابع استان لرستان متولد شد. پدرش حاکم نظامی مناطق سلسله و دلفان و الشتر بود. در مهر ١٣٢٤ به دبیرستان نظام تهران وارد شد و در ١٣٣٤ در طرح تقسیم به تیپ مستقل خاش در استان سیستان اعزام گرديد. پس از آن در سال ١٣٣٩ در گروهان ژاندارمری قصرشیرین مأمور به خدمت شد اما به دلیل درگیری با رئیس ساواک قصرشیرین و مبارزه با قاچاق کالا در خرداد سال ١٣٤١ به استان فارس منتقل گرديد. وی در سال ١٣٤٧ برای سپری‌ کردن دوره‌ ی عالی به تهران منتقل و در مهرماه ١٣٥٤ به سمت فرمانده هنگ ژاندارمری تهران منصوب شد. نجفدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای ادامه ی خدمت به سمت فرماندهی ناحیه ی ژاندارمری سیستان منصوب گردید. در سال ١٣٥٩ به مقام جانشینی فرمانده کل ژاندارمری منصوب شد، اما با شروع جنگ تحمیلی، وی ضمن حفظ سمت جانشینی به فرماندهی عملیات نامنظم محور ماهشهر ـ آبادان ـ خرمشهر منصوب گرديد. نجفدری در سال ١٣٦٢ به علت بیماری با موافقت وزارت کشور بازنشسته شد اما پس از چهارده ماه بازنشستگی دوباره در سال ١٣٦٣ به فرماندهی ژاندارمری استان سیستان منصوب شد و تا سال ١٣٧٠ در این منطقه خدمت نمود و به دفع اشرار و سوداگران مرگ پرداخت. پس از ادغام نیروهای سه‌ گانه‌ ی ژاندارمری، کمیته و شهربانی، وی به ریاست گروه مشاوران فرماندهی ناجا منصوب شد و سرانجام در سال ١٣٧١ پس از ٤٢ سال خدمت بازنشسته گرديد.