گفتمان زنانه: روند تکوین گفتمان زنانه در آثار نویسندگان زن ایرانی فارسی 1394

در این پژوهش هدف اصلی، واکاوی و کشف ویژگی‌ های ساختاری و محتوایی آثار داستانی زنان است. از زمان نوشتن مجموعه داستان کوتاه آتش خاموش (دانشور، ١٣٢٧) که نخستین مجموعه داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده است، تا امروز، آثار داستانی زیادی از زنان چاپ شده است. در پژوهش حاضر از میان آثار داستانی زنان، ده اثر انتخاب شد و بر مبنای تلفیق دیدگاه‌ های جامعه‌ شناسان زبان، زبان‌ شناسی رمان و رویکرد سبک‌ شناسی آثار زنان، به بررسی سیر تحول گفتمان زنانه در این آثار پرداخته شده است. کتاب حاضر در سه فصل «بازنمایی جنسیت در آثار نویسندگان زن»، «جایگاه زنان در تاریخ ادبیات فارسی» و «تحلیل آثار برگزیده» تنظیم شده است. در این کتاب، آثار «سو و شون» نوشته سیمین دانشور، «خواب زمستانی» نوشته گلی ترقی، «کنیز و منیرو» نوشته روانی‌ پور، «زنان بدون مردان» نوشته شهرنوش پارسی‌ پور، «خانه ادریسی‌ ها» نوشته غزاله علیزاده، «انگار گفته بودی لیلی» نوشته سپیده شاملو، «پرنده من» نوشته فریبا وفی، «آفتاب مهتاب» نوشته شیوا ارسطویی، «عادت می کنیم» نوشته زویا پیرزاد، «از شیطان آموخت و سوزاند» نوشته فرخنده آقایی تحلیل شده اند.