تحول آوایی زبان فارسی: از هند و اروپایی تا فارسی نو فارسی 1386

Taḥavvul-i Āvāyī-i Zabān-i Fārsī: Az Hind va Urūpāyī tā Fārsī-i Naw

نویسنده: Henrich Hubsghmann

امتیاز:

27٫82 $

4 تا 6 هفته

کاور کاغذی

27٫82 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

Vocal changes in Persian language: from Indo-European to modern Persian.

اصطلاح هند و اروپایی اولین بار توسط فرانتس بوپ آلمانی وضع شد. پیش از آن اصطلاحاتی چون هند و ژرمنی، آریایی و یا هند و هیتی به کار می رفت. اقوام متعدد هند و اروپایی، تا هزاره سوم پیش از میلاد به نوعی از وحدت نسبی زبانی برخوردار بودند. هر چند از زبان هند و اروپایی متقدم در آن دوره اثری بر جای نمانده، اما با بررسی زبان های منشعب از آن و نیز قواعد زبان شناسی از جمله معناشناسی و آواشناسی، سعی در بازسازی حروف، واژگان و صرف و نحو آن ها بوده است. این اثر که بخشی از کتاب جامع هاینریش هوبشمان است، طی ٣٤ بخش، یکی از دقیق ترین و اساسی ترین منابع با توجه به زمان تدوین آن محسوب می شود.