کفش‌های کتانی الفارسية 2024

«کفش‌های کتانی»، سوگواره‌ای است در رثای سال‌های از دست رفته‌ی عمر، ابرهای سرگردانِ هویت، و قلب‌های زخم خورده از نیشِ زمانه. واژه‌ها، با سینه ای مالامال از درد و حرمان، ساده سخن می‌گویند اما سکوتشان حتی، پر از ناگفته هاست. «کفش‌های کتانی»، واگویه‌ای است از هجرانی‌ها، دلتنگی‌ها، و ملالت‌ها. «کفش‌ها کتانی»، مجموعه‌ای است از فریاد‌های آرامِ دلواپسی در گوشِ سنگینِ ناسپاسی. ذهنِ راوی، با «کفش‌های کتانی» به راه می‌افتد و بر سنگفرشِ گرمِ احساس، تا رسیدن به مأوایی سرشار از آرامشِ خیال، تا دوردستِ افق پیش می‌رود؛ آنجا که آسمانش سبز و زمینش آبی است.