Humu'sākir: Qudrat-i Ḥākim va Ḥayāt-i Birahnah: Persiska (Farsi) 1402

هومو ساکر: قدرت حاکم و حیات برهنه

Författare: Giorgio Agamben

Betyg:

15,36 $

4-6 Veckor

Pocketbok

15,36 $

Välj antal

Dela

Önskelista

The work of Giorgio Agamben, one of Italy’s most important and original philosophers, has been based on an uncommon erudition in classical traditions of philosophy and rhetoric, the grammarians of late antiquity, Christian theology, and modern philosophy. Recently, Agamben has begun to direct his thinking to the constitution of the social and to some concrete, ethico-political conclusions concerning the state of society today, and the place of the individual within it. In Homo Sacer, Agamben aims to connect the problem of pure possibility, potentiality, and power with the problem of political and social ethics in a context where the latter has lost its previous religious, metaphysical, and cultural grounding. Taking his cue from Foucault’s fragmentary analysis of biopolitics, Agamben probes with great breadth, intensity, and acuteness the covert or implicit presence of an idea of biopolitics in the history of traditional political theory. He argues that from the earliest treatises of political theory, notably in Aristotle’s notion of man as a political animal, and throughout Western thinking about sovereignty (whether of the king or the state), a notion of sovereignty as power over “life” is implicit. The reason it remains merely implicit has to do, according to Agamben, with the way the sacred, or the idea of sacrality, becomes indissociable from the idea of sovereignty. Drawing upon Carl Schmitt’s idea of the sovereign’s status as the exception to the rules he safeguards, and on anthropological research that reveals the close interlinking of the sacred and the taboo, Agamben defines the holy person as one who can be killed and yet not sacrificed—a paradox he sees as operative in the status of the modern individual living in a system that exerts control over the collective “naked life” of all individuals.

«هومو ساکر» نوشته فیلسوف ایتالیایی جورجیو آگامبن، کاوشی عمیق و تامل برانگیز در حوزه سیاست، قانون و زندگی است. روایت آگامبن با اصطلاح هومو ساکر (انسان ملعون) آغاز می‌شود؛ شخصیتی در سیستم حقوقی روم باستان که پس از تعیین آن، می‌توانست توسط هرکسی بدون عواقب قانونی کشته شود. این مفهوم محور تحقیقات آگامبن را تشکیل می‌دهد و به عنوان دریچه‌ای عمل می‌کند که از طریق آن تلاقی‌های قدرت حاکمیتی، زیست سیاسی و وضعیت تعلیقی را بررسی می‌کند. آگامبن مفهوم حیات برهنه را معرفی می‌کند، که به زندگی بدون هرگونه اهمیت حقوقی یا سیاسی اشاره دارد. این مفهوم به‌عنوان پایه‌ای برای کاوش او در مورد حکمرانی مدرن و راه‌هایی است که افراد را می‌توان به حالتی صرفا زیست‌شناختی و فاقد عاملیت سیاسی تقلیل داد. این کتاب خواننده را به سفری در میان نمونه‌های تاریخی و معاصر می‌برد و نشان می‌دهد که چگونه دولت‌ها می‌توانند با دستکاری مرز بین امر سیاسی و غیرسیاسی بر افراد قدرت داشته باشند. نثر آگامبن هم علمی و هم قابل دسترس است، و ایده‌های پیچیده را با وضوحی به هم پیوند می‌زند که هم محققان کارکشته و هم افراد تازه کار را درگیر موضوع می‌کند. رویکرد میان رشته‌ای کتاب از زمینه‌هایی مانند انسان‌شناسی، ادبیات و جامعه‌شناسی استفاده می‌کند. آگامبن واژگانی را به کار می‌گیرد که نیازمند مشارکت فکری است و خوانندگان را به چالش می‌کشد تا با مفاهیمی مانند "وضعیت تعلیقی"، "ممنوعیت حاکمیتی" و "بیوپولیتیک" دست و پنجه نرم کنند. یکی از نقاط قوت کتاب در ارتباط با چالش‌های سیاسی و اجتماعی معاصر است. تحلیل آگامبن مکانیسم‌هایی را که دولت‌های مدرن از طریق آن‌ها مردم را کنترل می‌کنند، روشن کرده و فرسایش آزادی‌های فردی را به نام امنیت بررسی می‌کند. در حالی که دولت‌ها در سراسر جهان همچنان با مسائل مربوط به نظارت، شهروندی و مرزهای حمایت قانونی دست و پنجه نرم می‌کنند، «هومو ساکر» یک ابزار مفهومی برای درک پیچیدگی‌های ذاتی این بحث‌ها را ارائه می‌کند. «هومو ساکر» جورجیو آگامبن کاوشی فریبنده در نظریه سیاسی است که از مرزهای انضباطی سنتی فراتر می‌رود. غنای آن در توانایی آن برای برانگیختن تأمل انتقادی در مورد ماهیت قدرت، وضعیت حقوقی افراد، و مرز باریک بین امر سیاسی و غیرسیاسی است. این کتاب، با محتوای محرک فکری و فوریت پیامدهای آن برای جامعه معاصر، یک منبع مطالعه ضروری برای کسانی است که به دنبال درک عمیق‌تر از تعامل پیچیده بین سیاست و زندگی هستند.