OBS! Letar du efter en beställning lagd före 2025-09-29, 16:00? [klicka här]
tisdag - 2025 16 december
{"Id":0,"Name":null,"Mobile":null,"Email":null,"Token":null,"Type":0,"ReferencerId":null,"VatConfirm":false,"PublicToken":null,"Culture":"sv-se","Currency":"usd","CurrencySign":"$","CountryIsoCode":"us","ProfileIsoCode":null,"HasSubset":false,"Discount":0.0,"IsProfileComplete":false,"HasCredit":false,"LastActivity":"0001-01-01T00:00:00"}
login
Logga in
shopping cart 0
Kundvagn

Kundvagn

Menu

  • E‘lāmīyeh-ye Kāngurū
  • E‘lāmīyeh-ye Kāngurū
Produktinformation
Originaltitel: カンガルー通信
ISBN: 9786008099833
Förlag: Aradman
Åldersgrupp: Vuxen
Sidor: 112
Vikt: 150 g
Produktmått: 14 x 21 x 1 cm
Bokomslag: Pocketbok

E‘lāmīyeh-ye Kāngurū Persiska (Farsi) 2025

اعلامیه کانگورو

Författare: Haruki Murakami
Betyg:
10,01 $
I lager (1-2 Dagar)
Önskelista
Wishlist
Produktinformation
Originaltitel: カンガルー通信
ISBN: 9786008099833
Förlag: Aradman
Åldersgrupp: Vuxen
Sidor: 112
Vikt: 150 g
Produktmått: 14 x 21 x 1 cm
Bokomslag: Pocketbok

I got married before I had finished my university studies, so I didn’t have much money to support a married life. Because of this lack of money, my wife and I worked like slaves for several years. Eventually, with a small amount of savings and some money borrowed from friends and acquaintances, we opened a small café on the outskirts of Tokyo.

At that time, young people tended to avoid working for large companies and preferred to start their own small businesses, so they could do work they were actually interested in. The café we opened became a hangout for university students who spent their afternoons there. I would sometimes chat with them and, through these conversations, become familiar with different ways of thinking among people from various walks of life.

Haruki Murakami

more

من زمانی ازدواج کردم که هنوز تحصیلات دانشگاهی را به پایان نرسانده بودم. پس پول زیادی هم برای گذران یک زندگی متاهلی نداشتم. این بی پولی، باعث شده بود که من و همسرم برای چند سال مانند برده کار کنیم؛ هر کاری پس از آن، با کمی پس انداز و به کمک پولی که از دوستان و آشنایان قرض کردیم، کافی شاپ کوچکی را در اطراف توکیو راه اندازی کردیم. در آن زمان جوان ها از کار کردن در شرکت ها فراری بودند و ترجیح می دادند کسب و کار خود را در مغازهای کوچک راه بیاندازند؛ تا به انجام کاری که به آن علاقه دارند بپردازند.
کافه ای که ما راه انداخته بودیم، پاتوق جوان های دانشگاهی بود که عصرهای خود را در آن می گذراندند. من هم گاهی با آن ها گپ می زدم و با نوع تفکر افراد مختلف از قشرهای گوناگون آشنا می شدم.
- هاروکی موراکامی

more