زندگی و تفکر هایدگر فارسی 1402

Zindigī va tafakur-i Hāydigir

نویسنده: Alain badiou, Barbara Cassin

امتیاز:

18٫72 $

4 تا 6 هفته

شومیز

18٫72 $

انتخاب تعداد

اشتراک‌گذاری

لیست علاقه‌مندی‌ها

In Heidegger, Alain Badiou and Barbara Cassin immerse themselves in the philosopher's correspondence with his wife Elfride to answer these questions as they relate to Heidegger and all thinkers vulnerable to the politics of their times. They focus on Heidegger's tormented relationship with his wife, Hannah Arendt, and with numerous other women, bringing an unusual level of intimacy to his personal and intellectual worlds.

آغاز مناقشه، بین کاس و بدیو درباره ی نسبت هایدگر با سیاست و به طور عام نسبت بین سیاست و فلسفه است. کاسن و بدیو در متن مشترکشان شیفتگی هایدگر نسبت به فعالیت سیاسی و قدرت را ضمنی، توصیف می کنند اما کاس بلافاصله درنگ می کنند و می پرسد که آیا صرف وقت و انرژی برای قدرت سیاسی و بریدن از تفکر فلسفی در هایدگر واقعاً ضروری بوده است ؟ کاس با اشاره به موضعی که به هانا آرنت (که مرجع کانونی کاس و بدیو در سرتاسر متن خواهد بود) نسبت می دهد میگوید که علی القاعده، متفکران بزرگ از حیث سیاسی خوشنام نیستند. در تمایز ارسطو، آنها ممکن است، واجد سوفیا، حکمت باشند اما فاقد عقل عملی، درک یا حرم سیاسی هستند. بديو، به نوبه ی خود در این که فلسفه ی سیاسی مقوله ای بی معناست، با کاسن هم رأی است، اگرچه به دلایلی کاملاً متفاوت از نظر بدیو، این گونه نیست که سیاست و فلسفه مشتمل بر طورهای معرفتی (عقل عملی و حکمت) غیر قابل قیاس باشند، بلکه تنها سیاست يك «رویای حقیقت و تحقیق و تفصیل پیامدهای با گست وجودی رخدادی است. كمك فلسفه توصیف و ارزیابی حقایقی است که سیاست تولید می کند، اما به خودی خود حقیقتی را، چه به صورت حکمت چه عامل عملی تولید نمی کند.»