Fahmidan va fahmandan va irtibat-i mu`asir: Persian 1379

ارتباط محور اصلي زندگي ما را تشكيل مي دهد. ارتباط با اشكال مختلف خود نظير كلامي يا نوشتاري، نمادين، غير كلامي، عمدي يا غير عمدي، فعال يا غير فعال، در اغلب كارهاي ما از اهميت بسياري برخوردار است. از طريق برقراري ارتباط با ديگران است كه ما مي توانيم به اهداف و آرزوهاي خود جامه عمل پوشانده و از طريق برنامه ها و كارهاي روزانه به پيشرفت قابل توجه نائل شويم. برقراري ارتباط موثر مهارتي است كه مي تواند رشد يابد، ولي اينكار به تمرين آگاهانه و انديشمندانه، صراحت و تكنيك هاي نه چندان ساده، نيازمند است. چون از طريق تمرين، مهارت هاي ما افزايش يافته و درك ما از ارتباط و فرآيند ارتباطي خود و ديگران عميق تر مي گردد.