Naẓm-i 'Ajīb-i Chīz'ha: Zindigī, Iḥsās va Shikl'gīrī-yi Farhang'hā: Persian 1403

چگونه انسان هم‌زمان می‌تواند بیمار، درویش، صحنه‌گردان شادی، نوع‌دوست، هنرمند و دانشمند، مقدس و مجرم، دوست‌دار طبیعت و هیولای ویران‌گر آن باشد؟ پاسخ، به‌قطع و یقین، مستلزم همکاری مورخان و جامعه‌شناسان و همین‌طور هنرمندان است که حساسیت‌هایشان اغلب الگوهای پنهان شور و هیجان انسان را به صرافت در‌می‌یابد، اما هم‌چنین نیازمند همکاری شاخه‌های مختلف زیست‌شناسی نیز هست. چگونه است که احساسات نه‌تنها در دوران شباب فرهنگ‌ها حضور داشته‌اند، بلکه در تکامل نیز یار و همراه‌شان بوده‌اند؟ به دنبال یافتن راهی بودم تا از طریق آن زندگی انسان را،‌ آنگونه که امروز می‌شناسیم - مجهز به ذهن، احساس، آگاهی، حافظه، زبان، گروه‌جویی پیچیده و هوش خلاق - به زندگی اولیه چند میلیارد سال پیش وصل کنم. برای برقراری این ارتباط لازم دیدم ترتیب و خطی زمانی برای تکوین و پیدایی این توانایی‌های خلاق در طول تاریخ بلند تکامل پیشنهاد دهم. ترتیب واقعی ظهور ساختارها و توانایی‌های زیستی‌ای که کشف کرده‌ام خلاف انتظارات سنتی و همان‌قدر عجیب است که عنوان کتاب، نظم عجیب چیزها، به آن اشاره دارد. در تاریخ زندگی، رویدادها از مفاهیم متعارفی که ما انسان‌ها به منظور تولید ابزاری زیبا فراهم آورده‌ایم تبعیت نمی‌کنند؛ ابزاری که من آن را ذهن فرهنگی می‌نامم. (از مقدمه مولف)