Dunyā-yi Fīlm'nāmah, Ravāyat-Sākhtār: Persian 1402

«هنرمند» باید صاحب «نگاه» باشد و همچنین مسلط به «زبان مؤثر» برای ارتباط با مخاطب. بخش عمده ای از این نگاه از تجربه زیستی هنرمند ناشی می شود ولی بخش دیگری از آن در سامانه ای مستقل، قابل تربیت و شکل گیری است. در همین راستا باشگاه فیلم نامه نویسان خانه سینما، طی دوره های پیاپی از ظرفیت های صنفی و هنری اعضا و هنرمندان خانه سینما در جهت انتقال تجربه به جوانان سود جسته است، اما در سوی علمی و آکادمیک، در یک دوره همکاری، مدرسه ملی سینمای ایران، ظرفیت های مؤثری را به جوانان و علاقمندان فیلم نامه نویسی هدیه کرد. مدرسه ملی سینمای ایران، در رویکردی به روز، با اتکا به پتانسیل ملی و بین المللی خود نشان داد که در مسیر آموزش سینما، رویکردی جامع و نافذ دارد و نگاه پویای آکادمیکش ، بسیار فراتر از صرف اتکا به متون تاریخ گذشته و شیوه های فرسوده آموزشی است و این غنیمتی ارزنده است.