Sharḥ-i jāma’-i Ḥadīqah al-Ḥaqīqah va Sharīʻah al-Ṭarīqah-i Sanāyī: Persian 1388

حدیقه الحقیقه سنایی غزنوی با مضمونی عارفانه در حدود سال 525 هجری سروده شد. این اثر از جهت مضمون با حدیقه سنایی همانندی‌ دارد اما در زبان و ساختار تفاوت‌هایی درخور توجّه دارند. حدیقه مطهر جامی مجموعه ‌ای از حکمت عملی و آرای عرفانی است که به ضرورت زمان و با هدف هدایت طالبان نگارش شده است. به تناسب حال و مقام در کنار نثر از شعر ـ به ویژه اشعار شیخ جام و فرزندانش ـ نیز بهره گرفته شده است. حدیقه پیش رو علاوه بر مقدمه دارای چهارده باب در بیان علم توحید، در بیان خطاب، در بیان وجد، در مکاشفات، در معرفه الارواح، در معرفه القلب و ... است. این مثنوی را الهی نامه نیز می نامند، دارای ده هزار بیت در ده باب است. سنایی سرایش آن را در سال 524 ه.ق شروع کرد و در سال 525 ه.ق به اتمام رساند. موضوعات این کتاب، علاوه بر ستایش خدا و رسول و آل و اصحاب او، درباره عقل و علم و حکمت و عشق است. حدیقه الحقیقه از منظومه هایی است که بر بسیاری از شاعران تأثیر گذارده است. سنایی با سرودن این منظومه، باب تازه ای را در سرایش منظومه های عرفانی در تاریخ ادب و عرفان گشود.